Κατάγεται από την Άρτα, διαμένει στην Πάτρα και προσπαθεί να συμμετέχει σε όσες περισσότερες διοργανώσεις μπορεί... ... Ο λόγος για τον Φάνη Αρκουμάνη, ο οποίος το 2012 διένυσε 300 χιλιόμετρα (αγώνα μεγάλης απόστασης),στα Ιμαλάϊα! Ο Αρτινός λίγες μέρες μετά τον αγώνα του στα Ιμαλάϊα, μίλησε στην ιστοσελίδα kasimistraining.gr για την εμπειρία που έζησε και τις μοναδικές εικόνες που είδε στο Νεπάλ μετά την σπουδαία εμφάνιση του στο Solu Khumbu Trail όπου μετά από 15 ετάπ, πάνω από 300 χιλιόμετρα (πολλά από αυτά σε υψόμετρα άνω των 5000μ), τερμάτισε στις 23 Νοέμβρη στην Lukla κατακτώντας επάξια την 2η θέση στην γενική κατάταξη. Ο ίδιος είπε: «Μετά από 5-6 μέρες ξεκούρασης θεώρησα σκόπιμο να γράψω λίγα πράγματα, κάποιες σκέψεις για την εμπειρία που έζησα στο μακρινό Νεπάλ όπως και να αναφερθώ στους ανθρώπους που με στήριξαν για να ανταπεξέλθω σε έναν από τους πιο δύσκολους αγώνες ορεινού τρεξίματος. Στο αγωνιστικό κομμάτι ο αγώνας ξεκίνησε από τα 2.700μ και αρκετά ετάπ ήταν πάνω από 4.500μ με αποκορύφωμα 3 ετάπ που ήταν στα 5.400μ. Πρωταρχικός μου στόχος ήταν να τερματίσω γερός τον αγώνα και υγιής. Έτσι προτίμησα το σακίδιο μου να είναι λίγο βαρύτερο (γύρω στα 5 κιλά), ώστε να έχω αρκετά ρούχα να φορέσω μετά το κάθε ετάπ και μέχρι να έρθει ο Σέρπα κάθε φορά (μετά από 6 ώρες περίπου). Επίσης ένα άλλο σημαντικό όταν βρεθείς σε αυτό τον αγώνα είναι να θυμάσαι ότι δεν πρέπει να πεινάσεις. Μετά από κάθε ετάπ ξεκουραζόμουν, έτρωγα καλά, ντυνόμουν βαριά και φρόντιζα να αναβαίνω 200+ μέτρα για να συνηθίσω το υψόμετρο. Καθόμουν εκεί για μια ώρα περίπου με αποτέλεσμα όταν κατέβαινα να μην έχω τα συμπτώματα του υψομέτρου. Εδώ θέλω να αναφερθώ και να σας μεταφέρω πώς ένιωθα το σώμα μου. Καταρχήν δεν υπάρχει ευθεία πουθενά. Αν και ανάσαινα με όλη μου τη δύναμη, ένιωθα να μη γεμίζουν τα πνευμόνια μου και σαν να τα σφίγγει κάτι. Το περπάτημα ήταν αργό και ενώ τα πόδια δεν κουράζονταν δεν πήγαιναν, απλά.
Πέρα από το αγωνιστικό κομμάτι, σε αυτό τον αγώνα βλέπεις και τον τρόπο ζωής των ανθρώπων που ζουν εκεί ο οποίος είναι πραγματικά εντυπωσιακός! Τις 20 μέρες που έμεινα στα ορεινά του Νεπάλ δεν είδα τηλεόραση, αυτοκίνητο, δρόμο, ηλεκτρικό ρεύμα ελάχιστο, δεν άκουσα άνθρωπο να μιλάει δυνατά και είχα σήμα τρεις φορές. Οι άνθρωποι εκεί έχουν τόσα λίγα μέσα και ανέσεις για να ζήσουν σε σχέση με εμάς που νομίζεις ότι είναι αδύνατο να τα καταφέρουν. Και όμως είναι όλα φυσιολογικά για αυτούς.»
0 Comments
Leave a Reply. |
ΕπικοινωνίαΤις καταγγελίες, τα παράπονα και τις απόψεις σας, μπορείτε να τα στείλετε στο email:
taneatismikrospilias24 @yahoo.gr Δημοφιλέστερα άρθρα |