ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΡΗΤΙΚΟΣ: Ο ΙΔΡΥΤΗΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΧΑΪΚΗΣ ΣΚΟΤΩΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΠΑΧΥΚΑΛΑΜΟΥ ΑΡΤΑΣ 20:0114/6/2017 «Κάλλιστοι νέοι της ημετέρας πόλεως, έθεντο κατ' αυτάς τας βάσεις λαμπρού Σωματείου, Γυμναστικού, δηλονότι Συλλόγου εις ον έδωσαν τον τίτλον «Παναχαϊκός Γυμναστικός Σύλλογος» και τον τύπον παρομοίων Σωματείων. Του Συλλόγου τούτου, υπέρ ου ευχόμεθα τα βέλτιστα, Πρόεδρος εξελέχθη ο συμπολίτης ημών κ. Γεώργιος Τζίνης»... ...
Με αυτό το σχόλιο που υπέγραψε ο Κωνσταντίνος Φιλόπουλος, η πατρινή εφημερίδα "Φορολογούμενος" ανακοίνωνε σαν σήμερα στις 14 Ιουνίου του 1891 την ίδρυση του Παναχαϊκού Γυμναστικού Συλλόγου, της Παναχαϊκής δηλαδή. Πρωτεργάτης της ίδρυσης του συλλόγου ήταν ο Ιωάννης Κρητικός φοιτητής μαθηματικών και σχολής γυμναστών, που στη "Ζάππεια Ολυμπιάδα" του 1889 στην Αθήνα τερμάτισε 1ος στο αγώνισμα "δρόμου μίας στροφής" και 2ος στο "άλμα επί κοντώ υπέρ τάφρον". Τρία χρόνια μετά ο ΠΓΣ διασπάστηκε, καθώς μερίδα παραγόντων ίδρυσαν την Γυμναστική Εταιρεία Πατρών, με τα δύο σωματεία να επανενώνονται (σε Παναχαϊκή Γυμναστική Ενωση) το 1923. Ολα τα υπόλοιπα είναι -λαμπρή- ιστορία για την Παναχαϊκή που από σήμερα μπαίνει στον 126ο χρόνο της ζωής της. Λίγες δεκαετίες μόλις μετά την επανάσταση του 1821 και την αναγνώριση του ελληνικού κράτους, τα πράγματα είχαν πάρει το δρόμο τους, τόσο σε επίπεδο πολιτεύματος, όσο και στην οικονομική και κοινωνική ζωή. Η σταθεροτητα δηλαδή στο νεοσύστατο κράτος είχε επιτευχθεί και οι περισσότεροι δείκτες, κατέγραφαν ανάπτυξη. Από τη δεκαετία του 1840-1850 είχαν αρχίσει και οι πρώτες αθλητικές εκδηλώσεις, όπως γινόταν σε όλη την Ευρώπη. Ο αθλητισμός τότε, λειτουργούσε αποκλειστικά ως ...γυμναστική, για τη βελτίωση δηλαδή της φυσικής κατάστασης, κύρια των στρατευμένων και σχεδόν καθόλου ως τρόπος ψυχαγωγίας των λαϊκών μαζών. Λογικό ως ένα σημείο, αν αναλογιστούμε ότι ο αθλητισμός δεν περιλάμβανε... αθλοπαιδειές, παρά μόνο ατομικά αγωνίσματα ρώμης και κάλους. Η Ελλάδα και σε αυτόν τον τομέα, δεν ήταν δυνατόν να μείνει πίσω, κάθε άλλο όπως αποδεικνύεται από τις προσπάθειες (κυρίως του Ζάππα) για την αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων. Το ιδίο συμβαίνει και στην Πάτρα, όπου ως ανεπτυγμένο εμπορικό και οικονομικό κέντρο, γνωρίζει άνθηση σε πολλούς τομείς κοινωνικής δράσης, του αθλητισμού συμπεριλαμβανομένου. Η πρωτιά της στον αθλητισμό, αφορά την ίδρυση του πρώτου σωματείου στη χώρα, το 1891 (η αναγγελία έγινε στις 14 Ιουνίου από τον Φορολογούμενο), του Παναχαϊκού Γυμναστικού Συλλόγου, την ίδια χρονιά που ιδρύθηκε στη Αθήνα και ο Πανελλήνιος Γ.Σ. Την πρωτοβουλία είχε ο Ιωάννη Κρητικός, φοιτητής των Μαθηματικών και της Σχολής Γυμναστών, ενώ πρώτος πρόεδρος ήταν ο Γιώργος Τζίνης. Το γεγονός πως δύο χρόνια μετά ο Παναχαϊκός είχε 500 ενεργά μέλη (σε μια Πάτρα 30.000 κατοίκων) μαρτυρά την απήχηση του εγχειρήματος, που δεν περιορίστηκε μόνο στον αθλητισμό, αλλά και στην πνευματική ανάπτυξη της νεολαίας. Ο Κρητικός σκοτώθηκε στην μάχη του Παχυκαλάμου Αρτας το 1897, ως έφεδρος αξιωματικός στον ελληνοτουρκικό πόλεμο και τάφηκε εκεί. Ο Κρητικός υπηρετούσε στο 9ο σύνταγμα πεζικού έφεδρος ανθυπολοχαγός και φτάνοντας στο χωριό Μπάνι, σήμερα Λουτρότοπος, το σύνταγμα ενεπλάκη σε μάχη με τους Τούρκους όπου ο Κρητικός τραυματίστηκε βαριά. Αναφέρεται ότι η διμοιρία του Κρητικού πλησίασε μια ομάδα Τούρκων και Αλβανών από 50-60 άτομα που ήταν οχυρωμένοι, ο Κρητικός τους ζήτησε να παραδοθούν αλλά αυτοί αρνήθηκαν και διέταξε έφοδο. Κατά την έφοδο ο Κρητικός βρέθηκε αντιμέτωπος με δύο Τούρκους αξιωματικούς όπου φόνευσε τον έναν που ήταν αδελφός του Φουάτ Μπέη. Στην προσπάθεια του να φονεύσει και τον άλλον προσπάθησε να πάρει το όπλο ενός στρατιώτη του για να τον πυροβολήσει αλλά δεν πρόλαβε τον πυροβόλησε πρώτος ο Τούρκος στο στήθος με διαμπερές τραύμα. Κατά την μεταφορά του στο χειρουργείο διαισθανόμενος ότι θα πεθάνει ζήτησε: "Να μην μου σταυρώσετε τα χέρια, έτσι όπως κρατώ την πληγή μου με το δεξί χέρι να με θάψετε". Μετά από λίγη ώρα απεβίωσε και τάφηκε σύμφωνα με την τελευταία επιθυμία του στον περίβολο ενός εξωκλησιού που βρισκόταν εκεί κοντά. Ο Κρητικός πέθανε χωρίς να καταφέρει να δει την Παναχαϊκή να γιγαντώνει. Ο Σύλλογος της Πάτρας ανέπτυξε, εκτός από τα αγωνίσματα του στίβου, την κολύμβηση, την κωπηλασία, τη σκοποβολή, τη γυμναστική, ενώ από τα σπλάχνα του δημιουργήθηκαν ο Ποδηλατικός Σύλλογος, ο Σκοπευτικός Ομιλος, ο Εκδρομικός Ομιλος κ.ά. Η άνθηση του Παναχαϊκού, που εν πολλοίς οφείλεται στον επί σειρά ετών πρόεδρό του και εκ των προσωπικοτήτων της Πάτρας, ιατρού Χρήστου Κορύλλου, δημιούργησε αντιπαλότητες. Ετσι, με αφορμή το παμπατραϊκό συλλαλητήριο τον Οκτώβριο του 1894 για την σταφιδική κρίση, η υποβόσκουσα αντιπαλότητα πήρε σάρκα και οστά. Οι διαφωνούντες με τον Κορύλλο, διαγράφονται (ανάμεσά τους και ο Αντώνης Πεπανός) και στις 20 Νοεμβρίου ιδρύουν την Γυμναστική Εταιρεία Πατρών, με πρώτο πρόεδρο τον ιατρό Αιμίλιο Γερούση. Η μακρά περίοδος παρακμής του πατραϊκού αθλητισμού, αμέσως μετά την Μεσολυμπιάδα (1906), έως και το 1920 (περίοδος πολιτικών ταραχών και πολλών πολέμων), ανέστειλε την προσπάθεια για συγχώνευση, που πραγματοποιήθηκε τελικά το 1923 (άκαρπες αποδείχθηκαν και οι προσπάθειες του 1900, 1905, 1908, 1909, 1910, 1919, 1922). Ηταν 15 Φεβρουαρίου και πρώτος πρόεδρος του Δ.Σ. (όπου μετείχαν παράγοντες του ΠΓΣ και της ΓΕΠ) ήταν ο Μένιος Τσαφόπουλος, ιδιωτικός υπάλληλος και παλιός αθλητής. Και πάλι όμως, όπως συνέβη και το 1893 με την αποσκίρτηση κάποιων μελών του και τη δημιουργία της ΓΕΠ, συνέβη το ίδιο και το 1923 με την ίδρυση της ΠΓΕ. Πηγή: pelop.gr
0 Comments
Leave a Reply. |
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣΕπικοινωνίαΤις καταγγελίες, τα παράπονα και τις απόψεις σας, μπορείτε να τα στείλετε στο email:
taneatismikrospilias24 @yahoo.gr Δημοφιλέστερα άρθρα |