Όταν οι Κορίνθιοι κατέλαβαν της Αμβρακία (625π.Χ.), επέβαλαν στους κατοίκους της το σύστημα διακυβέρνησης που επικρατούσε στην πατρίδα τους την Κόρινθο, το τυραννικό... ... Δεν υπάρχουν επαρκή και ακριβή ιστορικά στοιχεία για τη διάρκεια επικράτησης της τυραννίας στην περιοχή, καθώς επίσης και ξεκάθαρα στοιχεία για τον αριθμό και τα ονόματα των τυράννων. Η τυραννοκτόνος Λέαινα Από τα διασωθέντα κείμενα μαθαίνουμε ότι δύο ήταν τα ονόματα των τυράννων: Του Περίανδρου και του Φαύλου ή Φάλαικου. Ο σημαντικότερος μύθος της Αμβρακίας, που μας διέσωσε ο Antoninus Liberalis και τον παρουσιάζει ο Αθανάδας για τον Φάλαικο είναι ο παρακάτω: "Όταν ήταν τύραννος της πόλης ο Φάλαικος και από φόβο κανείς δεν τολμούσε να τον σκοτώσει, η Θεά Άρτεμις, ενώ ο Φάλαικος κυνηγούσε, έβγαλε μπροστά του ένα μικρό λιονταράκι και όταν αυτός το πήρε στα χέρια, όρμησε από το δάσος η μητέρα του η λέαινα και καταξέσκισε τον Φάλαικο. Οι δε Αμβρακιώτες, που έτσι ξέφυγαν απ' την τυραννία, για να ευχαριστήσουν την Άρτεμη Ηγεμόνη, κατασκεύασαν άγαλμα της Άρτεμης Αργοτέρας με παράσταση χάλκινη του θηρίου (λέαινα)". Ο Αιλιανός στο Β.ΧΙΙ, 40 (τόμος 3ος, σσ 60-62) γράφει σχετικά: "Ώστε στους Δελφούς και στη Σάμο τιμούσαν το λύκο και το πρόβατο, γιατί τα ζώα αυτά βοήθησαν να βραθούν κλεμμένοι θησαυροί. Οι Αμβρακιώτες όμως τιμούσαν την λέαινα, γιατί κατεσπάραξε τον τύραννό τους, τον Φαύλο και έτσι το ζώο αυτό έγινε η αιτίνα να αποκτήσουν την ελευθερία τους". Γιάννης Τσούτσινος, "Αρτινά Ιστορικά Θέματα", Άρτα, σσ 54-55. Ο σωτήριος όνος "Η Αμβρακία βρισκόταν σε πόλεμο με τους Μολοσσούς και μια βραδιά, μέσα στο σκοτάδι, οι Μολοσσοί έστησαν ενέδρα στους Αμβρακιώτες. Εκείνη όμως της ώρα, γύριζε καθυστερημένος στο χωριό του με το γάιδαρό του κάποιος χωρικός. Ο γάιδαρος όρμησε προς μια γαιδούρα που βρέθηκε στο δρόμο του και ο χωρικός για να τον συγκρατήσει άρχισε να φων΄ζει και να βρίζει. Απ' τις φωνές του χωρικού αναστατώθηκαν οι Μολοσσοί και από περιέργεια σηκώθηκαν να δουν τι συμβαίνει. Τότε τους είδαν οι Αμβρακιώτες, απώθησαν τους Μολοσσούς, νικώντας τους. Οι Αμβρακιώτες τίμησαν τον γάιδαρο, που τους έσωσε από τους Μολοσσούς. Κατασκεύασαν άγαλμα όνου και το έστειλαν στους Δελφούς". Γιάννης Τσούτσινος . "Αρτινά Ιστορικά Θέματα", Άρτα 2001, σ.56. Οι ισόχρυσοι κάπροι Ονομαστά ήταν τα αγριογούρουνα (κάπροι) της αρχαίας Αμβρακίας, που αφθονούσαν στην περιοχή του Αμβρακικού, και ήταν πανάκριβα. Μάλιστα η περιρέουσα δοξασία ήθελε να τιμωρούν οι θεοί όποιον έφτανε στην Αμβρακία και δεν αγόραζε να φάει αγριογούρουνο, έστω και αν το πλήρωσε σαν χρυσάφι, γιατί ήταν εύγευστο σαν το άνθος του νέκταρος.
Ο Αρχέστρατος, που τους σχετικούς του στίχους μας διέσωσε ο Αθήναιος και κατέγραψε ο Γιάννης Τσούτσινος, μας δίνει την παρακάτω αξιόλογη πληροφορία: "Αλλά όταν έλθεις στην Αμβρακία, χώρα ευημερούσαν, αν δεις κάπρο, να τον αγοράσεις και να μην τον αφήσεις, έστω κι αν είναι πανάκριβος σαν χρυσάφι, για να μην πέσει πάνω στου φοβερή τιμωρία απ' τους θεούς. Γιατί αυτό είναι σαν τον ανθό του νέκταρος. Δεν είναι θεμιτό (επιτρεπτό) σ' όλους τους θνητούς να φάνε απ' αυτό, ούτε να το ιδούν, εκτός εκείνων που έχουν στα χέρια τους πλεκτό ύφασμα από σχοινί που βγαίνει στους βάλτους και συνηθίζουν να κινούν με λαμπουσα κάμψη (λύγισμα) κομμάτια σφυρών προβάτων και να τα βάζουν για δολώματα στο κυνήγι". "Αρτινά Ιστορικά Θέματα", Άρτα 2001, σσ. 57-58. Από το βιβλίο του Αριστείδη Σχισμένου "ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΜΝΗΜΕΙΩΝ ΚΑΙ ΤΟΠΟΘΕΣΙΩΝ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΑΡΤΑΣ"
0 Comments
Leave a Reply. |
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣΕπικοινωνίαΤις καταγγελίες, τα παράπονα και τις απόψεις σας, μπορείτε να τα στείλετε στο email:
taneatismikrospilias24 @yahoo.gr Δημοφιλέστερα άρθρα |