"Σήμερα που η σκληρή και αδυσώπητη οικονομική καχεξία ταρακούνησε συθέμελα το θεσμικό, κοινωνικό και πολιτικό οικοδόμημα της χώρας είναι επιτακτική ανάγκη να προστατεύσουμε τις ιστορικές μας αναφορές... ...
Η εξέγερση στο Πολυτεχνείο τον Νοέμβρη του ΄73 ήταν μια κρίσιμη καμπή και ένα ιστορικό σημείο αναφοράς για την απαλλαγή της χώρας από τα αρρωστημένα μυαλά της εποχής, που με το πρόσχημα της αποκατάστασης της δημοκρατικής ομαλότητας αλλά με την απειλή των όπλων και την στρατιωτική επιβολή κατέλαβαν την εξουσία και για μια επταετία έβαλαν την χώρα στον γύψο. Σήμερα και μετά από 40 χρόνια ειρηνικής πορείας και δημοκρατικής ομαλότητας η χώρα δοκιμάζεται ξανά κάτω από την ύπουλη και δύσκολα αντιμετωπίσιμη απειλή των δανειστών που ωμά και απροκάλυπτα επιβάλλουν σκληρές και αντιλαϊκες πολιτικές λιτότητας που οδηγούν τον λαό μας σε οπισθοδρόμηση και πλήρη φτωχοποίηση. Είναι μια κρίσιμη μεταβατική περίοδος που πρέπει να αφήσουμε τις παθογένειες, τα λάθη, τις αβλεψίες και τις παραλήψεις και τα πρόσωπα που αποδείχτηκαν επιλήσμονα, αλλά ταυτόχρονα να μην μηδενίσουμε το κοντέρ. Θα πρέπει στην μια πλευρά της ζυγαριάς να τίθενται όλα τα θετικά της περιόδου της μεταπολίτευσης σε επίπεδο θεσμών, υποδομών και κοινωνικής συνοχής και να προστατεύσουμε σαν κόρη οφθαλμού τις κοινωνικές κατακτήσεις και όλα όσα σήμερα μπορούν να αποτελέσουν εφαλτήριο για ένα νέο θετικό ξεκίνημα και μια πορεία σε ένα καλύτερο μέλλον. Ξέρουμε καλά και η ιστορία διδάσκει ότι όσες φορές και αν ήταν η δημοκρατία μας αδύναμη και ευάλωτη έβγαιναν πάντα από το καβούκι τους οι εφιάλτες και οι ακραίοι για να την απαξιώσουν, να ασελγήσουν πάνω της και να την διασύρουν. Και σήμερα άλλωστε είναι ορατός ο κίνδυνος να επανέλθουν στο προσκήνιο σκοτεινά και υποχθόνια μορφώματα εκμεταλλευόμενοι και την δυσαρέσκεια του δοκιμαζόμενου πολίτη. Όσες απόπειρες και αν κάνουν οι νοσταλγοί του παρελθόντος ο ιστορικός του μέλλοντος θα καταγράψει την εξέγερση στο Πολυτεχνείο σαν μια ιστορική και με θετικό πρόσημο για την χώρα επέτειο. Το σύνθημα ψωμί – παιδεία – ελευθερία δονούσε τότε την ατμόσφαιρα, ενέπνευσε χιλιάδες Έλληνες και επηρέασε άμεσα τις πολιτικές εξελίξεις της εποχής. - Μιλώντας σήμερα για ψωμί κυριολεκτούμε όπως και τότε. Γυρίσαμε σε εκείνες τις εποχές της φτώχειας και της ανέχειας με χιλιάδες πολίτες σε ουρές για συσσίτιο και μικρά παιδιά που στερούντα ακόμη και το γάλα. Έγινε ξανά ζητούμενο η καθημερινή ανάγκη επιβίωσης αλλά η εκτόξευση της ανεργίας και οι περικοπές εισοδημάτων δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για ελπίδες. Η πολιτεία οδήγησε την κατάσταση σε αδιέξοδο. Οφείλει να στρέψει πλέον το ενδιαφέρον στο εσωτερικό της χώρας και να δρομολογήσει την αποκατάσταση των αδικιών, την θέσπιση συνολικά για τους πληττόμενους πολίτες του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος έστω και αν είναι υποδεέστερο των πραγματικών αναγκών και να προτάξει ένα νέο παραγωγικό μοντέλο με έμφαση τον πρωτογενή τομέα και την κάλυψη των διατροφικών αναγκών του λαού μας. - Η παιδεία αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο ενός σύγχρονου οικοδομήματος. Ιδιαίτερα εμείς που οι πρόγονοί μας φρόντισαν να ήμαστε η γενέτειρα των γραμμάτων, των τεχνών και του πολιτισμού οφείλουμε να θέτουμε την μόρφωση της νεολαίας σε προτεραιότητα και τον πήχη της παιδείας όλο και πιο ψηλά. Τότε μιλούσαμε για το περιβόητο 5% για την παιδεία που ποτέ δεν πραγματοποιήθηκε. Σήμερα η υποχρηματοδότηση του συστήματος σε συνδυασμό με τις παραλείψεις, τις ατέλειες και τις παθογένειες που ακόμη συνεχίζονται έφεραν την εκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες στα πρόθυρα της απαξίωσης και της διάλυσης. Η πολιτεία θα πρέπει να ανασχεδιάσει τις προτεραιότητες και να στρέψει με ταπεινότητα και σωφροσύνη το βλέμμα στον εκσυγχρονισμό του εκπαιδευτικού συστήματος, στην διασφάλιση της αναγκαίας για την εύρυθμη λειτουργία του συστήματος χρηματοδότησης, στην βασική υλικοτεχνική υποδομή, και στα προβλήματα των εκπαιδευτικών. Και να στοχεύει στην διαρκή σταθερότητα των δομών εκπαίδευσης, στην δημόσια καταδίκη της παραπαιδείας, σε ίσες ευκαιρίες για όλους, σε διαρκή επιμόρφωση και αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, σε κοινωνικό έλεγχο, σε σύνδεση της εκπαίδευσης με την παραγωγική δομή της χώρας και στην διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα της. - Η ελευθερία είναι το υπέρτατο αγαθό που χωρίς αυτήν δεν μπορεί να υπάρξει ούτε πρόοδος, ούτε ευημερία και ούτε φυσιολογική εξέλιξη της κοινωνίας. Οι κίνδυνοι είναι πάντα υπαρκτοί και οφείλουμε να επαγρυπνούμε. Ο πλέον ύπουλος είναι ο εσωτερικός εχθρός, οι νοσταλγοί του παρελθόντος που σε στιγμές αδυναμίας καιροφυλακτούν και με το πρόσχημα της προστασίας του έθνους και των θεσμών προβαίνουν σε ακρότητες και τραυματίζουν την δημοκρατία μας. Ελλοχεύει και ο μόνιμος εχθρός εξ ανατολών και στις σημερινές συνθήκες οικονομικής στενότητας βρυχάται. Οι συνεχείς παραβιάσεις του θαλάσσιου εναέριου χώρου, οι προκλήσεις στην Θράκη και στη Κύπρο δείχνουν την αδιάλλακτη στάση και τις επεκτατικές βλέψεις της Τουρκίας. Εμείς στις 17 Νοέμβρη αναπολούμε και τιμούμε την μνήμη των νέων ανθρώπων που άοπλοι έδωσαν μια άνιση μάχη απέναντι στα ερπυστριοφόρα τάνκς και στα πάνοπλα και πανίσχυρα Σώματα Ασφαλείας της εποχής. Μια μάχη που ευαισθητοποίησε και παρακίνησε σύσσωμο τον Ελληνικό λαό να βγεί στους δρόμους και να απαιτήσει την αποκατάσταση των δημοκρατικών ελευθεριών, της δημοκρατικής νομιμότητας και μια καλύτερη ποιότητα ζωής για όλους. Ήταν και είναι σύμβολο αγώνα και κυρίως για την νεολαία που σε κάθε στιγμή θα πρέπει να διεκδικεί την απαίτηση για ισότητα, ισονομία, ισοπολιτεία, ισηγορία, κοινωνική απελευθέρωση, δημοκρατική ολοκλήρωση και κοινωνική προκοπή".
0 Comments
Leave a Reply. |
ΕπικοινωνίαΤις καταγγελίες, τα παράπονα και τις απόψεις σας, μπορείτε να τα στείλετε στο email:
taneatismikrospilias24 @yahoo.gr Δημοφιλέστερα άρθρα |