Ο 10ος άθλος του Ηρακλή ήταν η αρπαγή των βοδιών του Γηρυόνη που τα φύλαγε ο Όρθος, ένα φοβερό σκυλί... ... Ο Μιχαήλ Περάνθης, δόκιμος λογοτέχνης, μας πληροφορεί για τον Γηρυόνη: "3.400 χρόνια πέρασαν, από τον καιρό που βασίλευε στην Αμβρακία ο πλούσιος άρχοντας Γηρυόνης. Αμέτρητα κοπάδια τα βόδια του, έβοσκαν σκορπισμένα στις χλόες του κάμπου. Άλλα κοπάδια εστόλιζαν τις πλαγιές που κατεβαίνουν απ' τη Δωδώνη προς τη θάλασσα κι άλλα μεγάλωναν στα χωράφια της Θεσπρωτίας.'Ηταν βόδια από γερή ράτσα, μικρά και χωρίς κέρατα, που ο Ανώνυμος θυμάται για σύγκριση... Ακόμα κι ο Αρριανός τα ξέρει στον καιρό και τα παινεύει... Μια μέρα, λοιπόν, ο Ηρακλής αποφάσισε να του κλέψει τα βόδια. Το πράγμα δεν ήταν κι εύκολο, γιατί ο βασιλιάς μας και μονάχα να τον έβλεπες, σε τρόμαζε. Είχε, λένε, τρία κορμιά και τρία κεφάλια, έξι πόδια και έξι χέρια, και είχε και την εύνοια της Ήρας που τον προστάτευε". Περιοδικό "Σκουφάς", τόμος ΙΑ, σ.11. Οι γνώμες των ιστορικών διχάζονται ως προς τη χώρα και τον τόπο καταγωγής του Γηρυόνη, καθώς επίσης και ως προς τη χώρα που συντελέστηκε ο δέκατος άθλος του Ηρακλή. Οι περισσότεροι ιστορικοί (Ησίοδος, Στησίχορος, Σκύλαξ, Ηρόδοτος, Διόδωρος, Σικελιώτης κ.α.) δέχονται ως τόπο τέλεσης του άθλου την Ιβηρία και συγκεκριμένα τη νήσο Γαδείρων, κοντά στο σημερινό Κάδιξ, ενώ για την Αμβρακία αποδέχονται ο Εκαταίος, ο Αρριανός και αρκετοί σχολιαστές. Ο Αρριανός τονίζει: "Τον Ηρακλή, τον ενδοξότερο ήρωα των αρχαίων (τον τελειότερο τύπο του ρωμαλέου ανδρός, την προσωποποίηση του ανθρώπινου πνεύματος που δαμάζει τη φύση και φέρνει τον πολιτισμό σκοτώνοντας θηρία και κακούργους) άλλοι τον θέλουν Αργείο, άλλοι Θηβαίο και άλλοι ήρωα των Δωριέων". Έντονη ήταν η παρουσία του Ηρακλή στην Ήπειρο και πιο πολύ στην Αμβρακία, την οποία ευεργετεί ποικιλότροπα. Τον απαντάμε στην διεκδίκηση της Αμβρακίας όπου ο Ηρακλής, η Άρτεμη και ο Απόλλωνας φιλονικούν και ο κριτής - διαιτητής Κραγαλέας ανακήρυξε προστάτη της πόλης τον Ηρακλή, θύμωσε ο Απόλλωνας και μετέτρεψε τον συνετό Κραγαλέα σε λίθο.Στην περιοχή που έλεβε χώρα η φιλονικία των θεών και του ήρωα Ηρακλή, ο μύθος αναφέρει ότι ο Ηρακλής έπληξε με το ρόπαλο του την κορύνη της πλάκας του βουνού κι εξήλθε ιαματικό νερό. Από τότε η περιοχή αυτή ονομάζεται "Λουτρά Ηρακλεόυς" και υπάρχουν και σήμερα τα γνωστά ιαματικά λουτρά Χανοπούλου. Ο Ηρακλής βοήθησε σε πολλές πριπτώσεις τους Αμβρακιώτες και λατρύτηκε μαζί με άλλους θεούς με μεγαλοπρέπεια στην περιοχή αυτή. Ακόμη υποστηρίζεται από αρκετούς συγγραφείς ότι πραγματοποίησε και τον 10ο άθλο του στην περιοχή της Αμβρακίας. Ο 10ος άθλος συνίστατο στην εντολή του Ευρυσθέα προς τον Ηρακλή ν' αρπάξει τα βόδια του Γηρυόνη και να τα οδηγήσει στις Μυκήνες. Ο Ηρακλής άφησε τις Μυκήνες και ήρθε στην Αμβρακία για αναζήτηση των βοδιών. Μόλις έφθασε εδώ, τον πήρε χαμπάρι το δικέφαλο τσοπανόσκυλο και του ρίχτηκε γαυγίζοντας. Ο Ηρακλής χτύπησε με το ρόπαλό του και το σκότωσε. Ο βοσκός Ερυθίων ακούγοντας τ' αλύχτισμα του Όρθου έτρεξε να βοηθήσει το σκύλο, αλλά ο Ηρακλής τον σκότωσε κι αυτόν με τον ίδιο τρόπο. Τότε ο Γηρυόνης ειδοποιήθηκε από τον Μενοίτη, τον βουκόλο που έβοσκε κάπου εκεί κοντάτο κοπάδι του, για όσα συνέβησαν. Ο Γηρυόνης έτρεξε και σταμάτησε τον Ηρακλή που είχε ήδη αρπάξει τα ζώα. "Με τα τρία του χέρια", γράφει ο Αισχύλος, "ύψωνε ενάντια στον Ηρακλέα τρεις λόγχες ενώ κρατούσε και τρεις ασπίδες. Σείωντας τρία λοφία στις κεφαλές του βάδιζε προς τον Ηρακλέα γεμάτος δύναμη κι ήταν, έτσι καθώς προχωρούσε προς τον ήρωα, ίδιος με το θεό του πολέμου, τον Άρη". Κάτι, φαίνεται, να του είπε πρώτος ο Ηρακλής και ο Γηρυόνης, του αθάνατου Χρυσαόρα και της Καλλιρόης ο γιος, του απάντησε: "Μην πας να τρομάξεις την ψυχή κου την άφοβη. Την ασπίδα κρατούσε στο στέρνο η Γηρυόνης μπροστά, αλλ' αυτός ο Ηρακλής με την πέτρα στο κεφάλι τον χτύπησε κι απ' το κεφάλι αμέσως μια μεγάλη βροντήκαι έμεινε αυτός στο χώμα ακούνητος. Φέροντας το τέλος του σκληρού θανάτου με αίμα μολυσμένο και χολή, με πόνους και σπασμούς απ' την ανθρωποκόνα Ύδρα και σιωπηλά το έμπηξε στο μέτωπο με δόλο και του διέσχισε σάρκα και οστά, με του θεού τη θέληση και πέρασε το βέλος στο κεφάλι του αντίπερα, στην άκρη και χύθηκε το αίμα στο θώρακα και στα μέλη του κόκκινο. Και έκλινε οπ Γηρυόνης τον αυχένα του προς τη μεριά, όπως η παπαρούνα γέρνει το μαλακό της μίσχο, αμέσως μόλις ρίξει τα φύλλα της. Ο Ηρακλής κατανίκησε τον Γηρυόνη και άρπαξε το κοπάδι του". περιοδικό "Σκουφάς", τόμος ΙΑ, 1998, σσ. 130-131.
Ο Ηρακλής οδηγώντας τα βόδια στο δρόμο της επιστροφής είχε πολλές περιπέτεις και τελικά έφτασε στις Μυκήνες πραγματοποιώντας τη δύσκολη αποστολή του Ευρυσθέα. Από το βιβλίο του Αριστείδη Σχισμένου: "ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΜΝΗΜΕΙΩΝ ΚΑΙ ΤΟΠΟΘΕΣΙΩΝ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΑΡΤΑΣ"
1 Comment
|
ΕπικοινωνίαΤις καταγγελίες, τα παράπονα και τις απόψεις σας, μπορείτε να τα στείλετε στο email:
taneatismikrospilias24 @yahoo.gr Δημοφιλέστερα άρθρα |